PROIZVODNJA I PRENOS EL. ENERGIJE

Osnovna uloga elektroenergetskog sistema je da proizvodi el. energiju tamo gde je najekonomičnije i da
je na najekonomičniji način prenese do potrošača gde će biti potrošena. Elektroenergetski sistem sastoji se od:
1. podsistema proizvodnje,
2. podsistema prenosa,
3. podsistema distribucije i
4. podsistema potrošnje.

Podsistem proizvodnje sastoji se od velikog broja elektrana za proizvodnju el. energije. U savremenim
elektroenergetskim sistemima najviše su zastupljene termoelektrane i hidroelektrane a postoje i druge
(nuklearne, aero, solarne i sl.). Nominalni naponi generatora u elektranama su relativno niski (najčešće 15kV ili 20kV).

Proizvedena el. energija se od elektrana do potrošačkih čvorova prenosi preko prenosne mreže i to je
podsistem prenosa. Elektrane se na prenosnu mrežu priključuju preko energetskih transformatora podizača
napona, čime se vrši prenos el. energije na velike udaljenosti uz minimalne gubitke i padove napona. Nominalni naponi (efektivna vrednost međufaznog napona) prenosnih mreža u Srbiji su: 110kV, 220kV i 380kV a u svetu i 500kV, 750kV i 1150kV.

Dalje se el. energija od potrošačkih čvorova do potrošača prenosi preko distributivne mreže i to je
podsistem distribucije. Potrošački čvorovi se na distributivnu mrežu prključuju preko energetskih
transformatora spuštača napona. Poseban slučaj distributivnih mreža su industrijske mreže koje el. energijom
snabdevaju velike industrijske potrošče. Nominalni naponi (efektivna vrednost međufaznog napona)
distributivnih mreža u Srbiji su: 0.4kV, 3kV i 6kV (za industrijske mreže) i 10kV, 20kV i 35kV.