Ponekad, kad se
nalazimo napolju, iznenada počne da duva vetar. Mi ga ne vidimo, ali ga
osećamo, a ne znamo kako je nastao.
Prosto rečeno
vetar je strujanje vazduha iznad Zemljine površine. Šta pokreće vazduh? Svi
vetrovi nastaju na isti način — usled promene temperature. Kada se vazduh
zagreje, on se širi, postaje lakši i diže se uvis, a hladniji dolazi na njegovo
mesto. Ovakvim kretanjem vazduha postaje vetar!
Vetrovi se dele
na one koji su deo svetskog sis-tema vetrova i lokalne vetrove. Najveći sistemi
vetrova počinju na ekvatoru, gde je Sunčeva toplota najjača.
Ovde se topao
vazduh diže na veliku visinu i širi se prema Severnom i Južnom polu. Kada pređe
trećinu svog puta do pola, taj vazduh po-činje da se hladi i da ponovo pada na
Zemlju.
Jedan njegov deo
vraća se na ekvator, gde se opet zagreva, a drugi deo nastavlja put ka jednom
ili drugom polu.
Oni vetrovi koji
duvaju u istom pravcu preko cele godine nazivaju se stalni vetrovi. Njih
razbijaju ili prekidaju lokalni vetrovi, koji duvaju iz raznih pravaca.
Lokalni vetrovi
nastaju ako naiđu hladne vazdušne mase sa visokim pritiskom ili top'-lije
vazdušne mase sa niskim pritiskom. Obično ne traju dugo. Posle nekoliko sati,
ili najviše nekoliko dana, opet se Javljaju stalni vetrovi.
Drugi lokalni
vetrovi nastaju usled dnevnog zagrevanja ili hlađenja Zemlje. U ovu grupu
spadaju povetarci s kopna ili s mora. Danju, hladan vazduh sa mora struji prema
kopnu kao morski povetarac, a noću, kada je more toplije od kopna, hladniji
vazduh se kreće prema moru kao povetarac sa kopna.
Нема коментара:
Постави коментар